Ο Βαγγέλης Μυταράς γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1963.

Από αστική οικογένεια καταγόμενος ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στην Άμφισσα
και το 1982 εισήχθη στην σχολή Τεχνολόγων Πολιτικών Μηχανικών στην Λάρισα, στο τμήμα
έργων υποδομής.

Το 1984 κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό υπηρετώντας την στρατιωτική του θητεία στις
Διαβιβάσεις.

Από το 1986, που επέστρεψε στην γενέτειρά του, ήταν μέλος σε πολλούς συλλόγους και
αθλητικά σωματεία. Ιδρυτικό μάλιστα μέλος του συλλόγου Χιονοδρόμων και Ορειβατών
Άμφισσας. Μέλος ΔΣ του αθλητικού ποδοσφαιρικού σωματείου ΦΩΚΙΚΟΣ από το 2006 -
2010, όταν διέπρεψε και έφθασε να αγωνίζεται στην Β’ Εθνική κατηγορία.

Από το 1986 έως το 1991 εργαζόταν στην μεταλλευτική εταιρεία Βωξίτες Παρνασσού, ενώ
παράλληλα είχε δημιουργήσει ένα μικρό κατάστημα βιοτεχνία βιβλιοδεσίας στην Άμφισσα.
Στο πρώτο και μοναδικό βιβλιοδετείο μέχρι σήμερα στην Άμφισσα προωθούνταν μέσα από
την τέχνη της βιβλιοδεσίας, τα γνωστά δέρματα Άμφισσας που παράγονταν με παραδοσιακό
τρόπο στα βυρσοδεψεία (Ταμπακαριά) της Χάρμαινας στην Άμφισσα.

Γρήγορα όμως εξέλιξε την δουλειά του, που από μικρός είχε αγαπήσει και μπήκε στο χώρο
των γραφικών τεχνών δημιουργώντας το σύγχρονο τυπογραφείο Αρχέτυπο,
αναλαμβάνοντας πολλές και μεγάλες για την εποχή εκείνη παραγωγές.

Το 1991 αποφασίζει να συνεχίσει αποκλειστικά τις γραφικές τέχνες και την τυπογραφία,
δημιουργώντας στον ισόγειο χώρο του σπιτιού του έκτασης μόλις 160 τ.μ. την πρώτη
σύγχρονη και καθετοποιημένη μονάδα εκτύπωσης εντύπων με σύγχρονα συστήματα μέσω
υπολογιστών, που εκείνη την εποχή πολύ λίγες επιχειρήσεις είχαν για την παραγωγή
εντύπων και βρίσκονταν στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη και η σύζυγός του Αναστασία
αναλαμβάνει στην ευθύνη της το κομμάτι της επιμέλειας των εκδόσεων λόγω της δουλειάς
της ως καθηγήτρια φιλόλογος.
Η συνεχής ενημέρωσή του σχετικά με τις γραφικές τέχνες μέσα από σεμινάρια και εκθέσεις
τόσο στην Ελλάδα αλλα και σε χώρες του εξωτερικού εξέλιξε τόσο γρήγορα την δουλειά του
που όχι μόνο δεν υπήρχε καμία δυσκολία παραγωγής απαιτητικών εντύπων, αλλά
μπορούσε κανείς να πάρει την δουλειά που ήθελε σε πολύ σύντομο χρόνο αλλά και σε
άριστη ποιότητα χωρίς να τρέχει στην Αθήνα και να κάνει περιττά έξοδα σε μετακινήσεις.
Αυτή η σύγχρονη μονάδα γρήγορα έγινε αναγνωρίσιμη στην γύρω περιοχή και άρχισαν να
συρρέουν δουλειές πελατών από Λαμία, Λιβαδειά, Ναύπακτο αλλά ακόμα και από την
Πάτρα και την Αθήνα.
Οι ανάγκες όλο και μεγάλωναν και χρειάζονταν μεγαλύτερες και παραγωγικότερες μηχανές,
για να καλυφθούν οι απαιτήσεις της αυξημένης δουλειάς, αλλά και η ανάγκη εύρεσης
προσωπικού ήταν επιβεβλημένη.
Το 1996 με τα ευεργετήματα του τότε αναπτυξιακού νόμου αποφασίζεται η επέκταση της
επιχείρησης με νέο σύγχρονο και παραγωγικό εξοπλισμό σε νέο και πιο μεγάλο χώρο έτσι
ώστε να εξυπηρετούνται οι αυξημένες ανάγκες. Αγοράζεται έκταση 850 τ.μ. στην είσοδο της
πόλης της Άμφισσας επί της Λεωφ. Σαλώνων όπου εκεί κατασκευάζεται νέο κτήριο 800 τ.μ.
σε δύο επίπεδα, το οποίο όμως καθυστερεί να ολοκληρωθεί λόγω του ότι κατά την εκσκαφή
της θεμελίωσης ήρθαν στο φως αρχαίοι τάφοι. Είναι έτοιμο όμως και εγκαινιάζεται τον
Σεπτέμβριο του 2000 και αυτή ήταν μια είσοδος της επιχείρησης στην νέα χιλιετηρίδα με νέες
εγκαταστάσεις σύγχρονο εξοπλισμό και στελεχωμένη από νέα άτομα από την Άμφισσα και
την ευρύτερη περιοχή εκπαιδευμένα από τον ίδιο.

Το 1998 ο Βαγγέλης Μυταράς εκλέγεται μέλος του Δ.Σ. στο Επιμελητήριο Φωκίδας όπου
υπηρετεί τα συμφέροντά του μέχρι το 2002 και τότε στις εκλογές ανανεώνεται η εντολή από
τα μέλη να συνεχίσει ως μέλος του Δ.Σ. αλλά και με αυξημένες αρμοδιότητες αφού του
ανατίθεται από το Δ.Σ. να αναλάβει την οικονομική διαχείριση και γίνεται μέλος της
Διοικητικής Επιτροπής ως οικονομικός επόπτης.

Παράλληλα ορίζεται και μέλος του Δ.Σ. στην ΑΝΔΙΑ Στερεάς Ελλάδας ως εκπρόσωπος του
ΕΒΕ Φωκίδας.

Στις Επιμελητηριακές εκλογές του 2006 τίθεται επικεφαλής ψηφοδελτίου και εκλέγεται
πρόεδρος του Επιμελητηρίου Φωκίδας με μεγάλη πλειοψηφία που αγγίζει το 70%.
Στην θητεία του ως Πρόεδρος το Επιμελητήριο Φωκίδας ανέπτυξε μεγάλη αναγνωρισιμότητα
και ανταγωνιστικότητα και συναγωνιζόταν μεγάλα Επιμελητήρια της χώρας. Επί των ημερών
του ιδρύθηκε και λειτούργησε το Βιομηχανικό Πάρκο της Άμφισσας, το σημαντικότερο έργο
στο νομό Φωκίδας για την δημιουργία εκεί επιχειρήσεων λόγω των δεσμεύσεων του
Δελφικού τοπίου.

Θέλοντας να δείξει το καλό παράδειγμα ως Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Φωκίδας το 2007
με το άνοιγμα του Βιο.Πα. σε επιχειρήσεις, η εταιρεία Ε. Μυταράς & Σια ΟΕ με τον διακριτικό
τίτλο ΑΡΧΕ-ΤΥΠΟ, πρώτη προχώρησε στην αγορά έκτασης 5.000 τ.μ. για την ανέγερση
νέων πιο σύγχρονων εγκαταστάσεων όπου από το 2010 λειτουργεί έως σήμερα στον ίδιο
χώρο.

Από το 2006 – 2010 ήταν μέλος της Νομαρχιακής της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΝΟΔΕ ΦΩΚΙΔΑΣ και υπεύθυνος για τον παραγωγικό τομέα.

Το 2013 γίνεται μέλος στο Σύνδεσμο Βιομηχάνων Στερεάς Ελλάδας (ΣΒΣΕ) όπου ανήκει έως σήμερα.

Δεν σταμάτησε όμως εκεί, επιχειρηματικά εισήλθε στον χώρο της έντυπης ενημέρωσης το 2005 αγοράζοντας τότε την τοπική τετραμηνιαία 8σέλιδη και ασπρόμαυρη εφημερίδα “Εν Δελφοίς” από τον εκδότη της Ιωάννη Τσάμη και μετατρέποντας την σε περιφερειακή εβδομαδιαία 32σέλιδη και έγχρωμη, η οποία υπό την διεύθυνση του δημοσιογράφου Λάμπρου Ρόδη απέσπασε το 2018 το βραβείο πρώτης περιφερειακής εφημερίδας από το Ίδρυμα Μπότση.

Το 2007 εκδότης πλέον της Εν Δελφοίς γίνεται μέλος του Συνδέσμου Εβδομαδιαίου Περιφερειακού Τύπου (ΣΥ.Ε.Π.Τ.) στην Ελλάδα. Το 2015 εκλέγεται Πρόεδρος στον Σύνδεσμο Εβδομαδιαίου Περιφερειακού Τύπου (ΣΥ.Ε.Π.Τ.) όπου μετέχει σε πολλές συνεδριάσεις του Υπουργείου για τον Περιφερειακό
τύπο.

Τον Αύγουστο του 2022 ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος της Οικουμενικής Σχολής Ελευθέρου
Λόγου.

Είναι παντρεμένος με την φιλόλογο Αναστασία Λαμπροπούλου με καταγωγή από την Πάτρα και έχουν μαζί αποκτήσει τρία παιδιά. Την Ευτυχία, Οικονομολόγο και στέλεχος στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία, την Ελένη, Γεωπόνο και στέλεχος στην Ε. ΜΥΤΑΡΑΣ & ΣΙΑ Ο.Ε., και τον Νικόλα σήμερα φοιτητή Μηχανολόγο Μηχανικό επί πτυχίο.